Miało być do Borówna, niestety rano oblodzone chodniki i mniej uczęszczane ulice zmusiły mnie do skrócenia przejażdżki. Pokręciłem się trochę po Myślecinku, czego nagrodą było trafienie na fajny single-track w okolicach centrum edukacji ekologicznej. Fajna ścieżka prowadząca po pagórkach, raz do góry raz na dół, a raz przy samej skarpie ;-)

Co tu dużo pisać, pogoda idealna, a zapasy energii ponad stan.
Najpierw Dąbrową do Piecek, później lans w Myślecinku ;-P.

Prawie jak w górach ;-) © alex

Ludowe mądrości mówią, że jaka wigilia taki cały kolejny rok.
Jak więc w wigilię Bożego Narodzenia mógłbym odmówić sobie rowerowej przyjażdżki.
Tak też pojechałem do mojego ulubionego lasu między Błoniem, Białymi Błotami, a Miedzyniem. W lesie dużo zmrożonego śniegu generalnie ubitego na ścieżkach. Jazda bez większych problemów. Z lasu wyjechałem w okolicach Lisiej, tam skierowałem się w stronę kanału i śluzy na Prądach. Okolice śluzy rozjeżdżone przez sporadycznie jeżdżące tamtędy samochody. Przez noc ta rozjeżdżona breja, potraktowana dodatkowo deszczem zamarzła tworząc piękne lodowe koleiny, a gdzieniegdzie skuwając lodem całą dostępną drogę. O jeździe nie było mowy, na lodzie uciekało przednie koło, ba! ciężko było nawet iść po ten pokrywie lodowej.

Na zdjęciach okolice Starego Kanału Bydgoskiego.

Śluza na Starym Kanale Bydgoskim © alex

Okolice Starego Kanału Bydgoskiego © alex

Dziś rano niespodzianka, samochód postanowił przejść na zdrowy tryb życia i rzucił palenie :-). Najpierw pieszo do marketu, później rowerem do znajomego po prostownik ;-).
Ku mojemu zaskoczeniu, ubrany dół 2 warstwy, góra 3 warstwy + przeciwdeszczówka nie zmarzłem nic a nic. Jedynie co to marzły trochę palce w rękawiczkach.

Myślę, że uwagę każdego oddanego cyklisty w Londynie zwrócą dwie rzeczy.
Pierwsza to mnogość rowerów na ulicach, a druga to sposób w jaki rowery są przypinane.
Pewnie tak jak i ja pomyślicie, że gdzie jak gdzie, ale to w Polsce bardziej należałoby obawiać się amatorów cudzej własności, jednak nic bardziej mylnego. Otóż właśnie w Londynie powszechną praktyką jest przypinanie rowerów dwoma niezależnymi zapięciami, zazwyczaj kombinacja 2xU-Lock bądź U-Lock+gruby łańcuch z pancerna kłódką (ważący tyle co rower) albo długa stalowa linka, którą przeplata się przez koła ramę i przewleka na U-Locku. Nierzadkie jest również zabieranie przedniego koła oraz siodełka, które pewnie leży pod biurkiem oddającego się pracy właściciela.

Warto wspomnieć o tutejszej infrastrukturze rowerowej. Otóż nie widziałem ani jednej znanej wszystkim "czerwonej" ścieżki rowerowej. Rowerzyści maja do dyspozycji co najwyżej wąski bike-line, analogią jest tu bus-pas, natomiast przed skrzyżowaniem jest (zapowiadana i u nas w Polsce) śluza rowerowa. Pozwalająca ustawić się rowerzystom przed samochodami.
Nie widziałem również jakże popularnych u nas ciągów pieszo-rowerowych. Tutaj pieszy ma chodnik (często równie zatłoczony jak ulice) i jest odizolowany od wszelkich pojazdów, a rowerzyści jak i kierowcy poruszają się ulicą w duchu wzajemnego poszanowania. Myślę, że można pozazdrościć tutejszej mentalności oraz rozumu w projektowaniu jak i wdrażaniu rozwiązań komunikacyjnych.

Na koniec jeszcze jedna ciekawostka, otóż dość częstym zjawiskiem są przypięte rozszabrowane rowery jak ten spotkany przeze mnie dziś. Zwracam uwagę za brak V-breaków oraz nawet ośki piasty :-)

Zainteresowanych odsyłam TUTAJ, gdzie można znaleźć więcej takich rodzynków.

W końcu udało mi się odkręcić stare platformy. Musiałem je doszczętne rozebrać do gołych patyków, aby dobrać się kluczem oczkowym. Wszelkie wcześniejsze podejścia kluczami płaskimi kończyły się ześlizgnięciem klucza, rozgięciem go lub objechaniem sześciokątnego łba osi.
Wrażenia póki co rewelacja. Rozpędzanie jak i podjazdy pod ostrzejsze wzniesienia dużo bardziej efektywne. Wpinanie bezproblemowe, wypinanie również, wszystko już po chwili bardzo intuicyjne.
Obawiałem się trochę wypięc w kryzysowych sytuacjach, jednak jak widze wystarczy przekręcić troche noge w bok, piętą na zewnątrz jak i do wewnątrz i blok wypina się momentalnie.
Jestem zachwycony ! :-)

Dziś ostatnia przejażdżka do pracy i będę musiał odstawić rower na kolejne dwa tygodnie, a raczej zostawić, bo od niedzieli lecę służbowo na dwa tygodnie do Londka.

Mroźny poranek, trochę marzły palce w rękawiczkach i w butach. Będę musiał ubierać poniżej zera dodatkową parę skarpet i jeszcze jedne cienkie rękawiczki pod właściwymi.
Znowu dziś nie obyło się bez problemów. Po wczorajszym deszczu, w pancerzach musiała zostać woda, która szybko zamarzła po wyjeździe z domu, skutecznie unieruchamiając tylną przerzutkę, co spowodowało jazdę do pracy singlespeed'em.


A pod pracą w stojaku ... stoi sobie odkąd pamiętam i trochę sobie dziś przymarzł :-). Chyba przydałaby się tu skrobaczka :D

Wczoraj jak było pięknie i sucho wybrałem się samochodem, dziś jak pada rowerem :-) Gdzie tu logika? :D
Mam nadzieje, że przejdzie do wieczora i będę wracał już bez towarzystwa zjawisk atmosferycznych.
------------------------------------------------------------------------
No i przydarzyła mi się pierwsza awaria. Wracając zajechałem jeszcze do teściów do Fordonu. 300m od ich domu zaczął niemiłosiernie przeskakiwać łańcuch. Pierwsza myśl - zerwałem łańcuch, albo umarła wolnobieżka w bębenku. Jednak okazało się, że zgubiłem górne kółko przerzutki, przez co łańcuch stracił naciąg.
Oczywiście nie udało się znaleźć tego kółka na ulicy.
Podjechałem pod mieszkanie teściów odpychając się niczym na hulajnodze :-) w międzyczasie wpadłem na pomysł, aby przełożyć kółko przerzutki ze starego 'szwagrowego' roweru. Kółko mniejsze bo 11T zamiast 13T, ale śruba jak i kółeczko przyjęło się bez problemu, co ciekawe przerzutka również działa bez problemu.

Co ciekawe, pierwotne kółko nie odkręciło się, ale ukręciło. W tylnym korpusie wózka przerzutki, w gwincie trzymającym owa śrubę kółeczka (oś obrotu), została końcówka śruby z gwintem, ukręciła się równo z korpusem. Przy próbie wykręcenia jej po przyłożeniu cienkiego śrubokręta pozostałość ta poprostu rozsypała się w drobne elementy. Przypuszczam, że w efekcie mielenia się tam piasku, śruba rozgrzewała się podczas jazdy i stygła na postoju. W końcu materiał na tyle się zmęczyl/przegrzał, że śruba się po prostu rozsypała.

Sprawdziwszy prognozy pogodowe na dziś, postanowiłem skorzystać z 4 kółek.
Jak widać na poniższym meteogramie padać ma dziś przez cały dzień i noc.


Jednak gdy rano wyjrzałem przez okno, widok suchego asfaltu aż zachęcał aby ubrać się w rowerowy uniform i pomknąć do pracy na dwóch kółkach.
Niestety perspektywa stojącego w stojaku pod pracą roweru, cały dzień w deszczu i powrót na wypłukanym z oliwy, jęczącym napędzie, skłonił mnie jednak do użycia wspomnianych 4 kółek. Pewnie po pracy przedzierając się przez korki, przypomnę sobie dlaczego to właśnie tak fajnie i szybko wraca się z pracy rowerem :-)