Całodzienny wyjazd i rekord trasy jednego dnia. Wyjeżdżam przed 8.00 jeszcze przed opuszczeniem Bydgoszczy zajeżdżam do biedronki po batoniki musli i banany. Przez Białe Błota i obwodnice kieruje się na Nakło, na plecach czuje lekki wiaterek, który sprzyja mi aż do Wągrowca. Przelatuje przed Kcynię, gdzie miałem okazję gościć w ubiegły piątek i dojeżdżam do Wągrowca zatrzymuję się w Lidlu na małe zakupy (woda, drożdżówka, bułki, i kabanosy) szukam rynku, ale motam się i po napotkaniu drogowskazu na Chodzież decyduje na dalszą jazdę w kierunku Noteci. Za rogatkami miasta zaczyna się fatalny asfalt, lawiruję między dziurami przed dobre 10km. Docieram do Szamocina tutaj robię pierwszy kilkunastu-minutowy postój i wypijam jogurt z dodatkiem musli.
Przejeżdżam przez Białośliwie, gdzie napotykam pierwszy od kilkudziesięciu km podjazd i wjeżdżam na usianą sadami Krajnę. Drzewa owocowe pięknie kwitną, co daje wrażenie ze ta pora roku jest wprost idealna na wycieczkę w te miejsca. Robi się trochę pagórkowato i docieram jak mi się wydaje do stolicy Krajny, czyli Krajenki tutaj robię dłuższy postój na posiłek i lody w które zaopatruję się w miejscowej biedronce.
Ruszam dalej na północ i szybko dojeżdżam do Złotowa, gdzie miałem nadzieje na zobaczenie centrum, ale skutecznie zniechęca mnie znak zakazu jazdy rowerem i marnej jakości ciąg pieszo-rowerowy obok, odpuszczam sobie to mało przyjazne rowerzystom miasto i jadę dalej na Więcbork. Jadę wśród lasów, po prawej stronie widząc nieczynna linie kolejową, gdzieniegdzie między szynami wyrosły już spore drzewa. W Sypniewie zaglądam na chwilkę do Pałacyku, fotka i dalej w drogę.
Wybija 200km i zaczyna robić się ciężko. Dojeżdżając do do Więcborka kończy się las i zaczyna dawać się we znaki czołowy wiatr. Na rogatkach miasta wjeżdżam na stację gdzie uzupełniam wodę i kupuje izotonik Powerrade, bo już nie mogę dalej zdzierżyć smaku Isostara z tabletek. Chwilkę siadam na ławce dokańczam bułkę i ostatnie kabanosy oraz poprawiam ostatnim bananem. Zbieram się i jadę dalej na Mroczę, gdzie szybko docieram. Dalej to już dobrze znane mi tereny. Jest jeszcze trochę czasu do zmroku, więc zamiast na Wojnowo kieruję się na Byszewo, co okazuje się nie do końca dobrą decyzją. Nie dość, że męczy mnie czołowy wiatr to jeszcze zaczyna się seria podjazdów, wlokę się niemiłosiernie czasami po 15km/h. W Salnie odbijam zgodnie z R1 na Szczutki i w końcu wiatr znowu staje się moim sprzymierzeńcem, po drodze zaskakuje mnie szutrowy odcinek, ale jest na tyle twardy, że przejeżdżam bez problemu i zakopywania się, jedynie w obawie aby nie złapać kapcia. Uff udało się. W Szczutkach zaczyna zmierzchać, więc przed wjechaniem na DK25 zakładam tylna lampkę i chowam okulary (nie wziąłem bezbarwnych szkieł). Dalej z wiatrem w plecy szybko docieram do Bydgoszczy, jeszcze ostatni podjazd pod Nasypową i jestem w domu, gdzie żonsia przywitała mnie pyszną kolacją.
Podsumowanie: Pierwsze 200km można powiedzieć spokojne bez objawów zmęczenia, jednak od Więcborka nasilał się ból głowy, z czym ciągle nie umiem sobie do końca poradzić w długich trasach. Niby nawodnienie i żywienie ok, a jednak czegoś musi brakować.
Ślad niepełen - włączyłem zapisywanie dopiero za obwodnicą, a przed Bydgoszczą wyładował się tel.
Rano standardem do pracy. Po pracy az sie zdziwilem jak jest cieplo. Ubralem coprawda krotkie spodenki, ale podjazd pod Jaruzyn uswiadomil mi szybko, ze koszulka z dlugim rekawem pod spodem to za duzo. Po podjechaniu wyladowala w plecaku i tym sposobem dzis byl pierwszy dzien jednowartwowego ubioru.
Wyciagam rano rower a tu z tyłu flak. Zmiana dętki na początek dnia ;-)
Przypomina mi się pewna anegdota, która mi się przydarzyła. Jako że jestem napływowym mieszkańcem Bydgoszczy to słowo "pana" było dla mnie nieznane. W moich rodzinnych stronach (Stargard Szczeciński) to po prostu kapeć, guma, flak. Dłubałem coś przy samochodzie, samochód na lewarku koło leży obok. Właśnie przechodziła sąsiadka, pokazuje palcem na koło i mówi: - Pana? - Tak moje. - odpowiedziałem :)))
Wtedy właśnie dowiedziałem się, ze tutaj pana to przebite koło :)
Po pracy czarnym rowerowym szlakiem z ul. Pod Skarpą do Jarużyna dalej zobaczyć Uroczysko Prodnia - fajny widok na Dolinę Wisły. Dalej Strzelce Górne - Aleksandrowo - Borówno - Dobrcz - Pauliny - Linówiec - Nekla - Żołędowo - Niemcz - Bydgoszcz
Bydgoszcz - Trzciniec - lasem koło PLB przecinając ul Dąbrowę do ul Glinki - BPP - przez miasto do domu.
Późnym popołudniem wybrałem się na objazd DAG-a. Robi to spore wrażenie, budynki są świetnie ukryte w lesie. Co ciekawe budynki znajdują się na różnych poziomach co ponoć było celowym zamierzeniem, gdyż przy wybuchu w jednym nie zostałby uszkodzony inny. Duże wrażenie zrobiły na mnie betonowe korytarze między budynkami wyglądające jak solidne mury. Bardzo ciekawe miejsce. Jeszcze jedna osobliwość to rury ciepłownicze ciągnące się między budynkami, ale to już chyba po-socjalistyczny upgrade DAG-a.
Rower to mój styl życia ;-)
Co mnie kręci:
- dynamiczna jazda gravelem po szosach i szutrach.
- techniczna jazda krętymi singlami w terenie 29er'em.
- turystyka rowerowa, czyli jazda z sakwami i biwakowanie na łonie natury.
alex
